Kijk een Vlinder!

Hallo lieve dames en heren,

Een berichtje vanuit Aruba. Sinterklaas en Kerst zijn weer voorbij en Nieuwjaar zit er al weer aan te komen. Ik denk dat het voor iedereen een druk maandje is geweest met veel hoogtepunten.

Sinterklaas hebben we dit jaar klein gevierd. Zoals eerder verteld zijn we naar de intocht van Sinterklaas geweest en mocht onze kleine man zijn schoen een keertje zetten waar de Sint de volgende morgen een bestuurbare auto in had gestopt.

12 December was de verjaardag van Xennon. Om dat te vieren zijn we met de hele familie, vriendjes en vriendinnetjes en hun ouders naar het Waterpark gegaan. Kinderfeestjes op Aruba zijn heel anders als in Nederland. Mensen laten niet zo snel hun kinderen achter bij andere dus wanneer een kindje jarig is komen op het feestje ook de ouders van de uitgenodigde kinderen mee. Gezellig druk dus, maar iedereen kon zijn eigen gang gaan. De kindertjes waren lekker samen aan het spelen en de volwassenen konden lekker bij de pool liggen. Ook ikzelf dacht nog even van de glijbaan te gaan en bij de tweede baan die ik nam hing er een tak over de glijbaan heen die, hoe kan het ook anders, in mijn gezicht terecht kwam!

Op eerste kerstdag zijn we ‘s middags gaan eten bij de ouders van Mitchell. Zijn broers, neven en nichten, neefjes en nichtjes en ooms en tantes waren ook daar. Toen de merengue muziek opstond kon zijn moeder niet meer stil zitten en ging ze samen met zijn vader in de woonkamer dansen, daarna kwam iedereen aan de beurt! Wat een gezelligheid! Daarna heel veel lekkere dingen gegeten en een glas zelfgemaakt ginsengbier gedronken. Toen ik dat laatste op had bleek dat niet goed samen te gaan met bepaald eten wat ik ook had gegeten maar mijn broek is gelukkig droog gebleven.. hahaha..

’s Avonds zijn Mitchell, Xennon en ik naar de watertoren gereden en hebben we samen naar het uitzicht gekeken en wat gedronken en kerstbrood gegeten. Daarna mocht Xennon van ons de achterbak van de auto open doen waar allemaal cadeautjes voor hem in lagen. Hij was helemaal verrast en wilde na het uitpakken meteen naar huis om met zijn nieuwe lego te spelen! Die overigens eerst in elkaar gezet moest worden, rara wie waren daar eerst een uur mee bezig…

Tweede kerstdag zijn Mitchell en ik samen naar de bioscoop gegaan en hebben we na afloop nog een stukje langs het water gelopen en lekker op een bankje aan het water gezeten.
Morgen ben ik al weer jarig, 24 jaar. De tijd gaat snel. Deze maand heb ik echt ontzettend veel genoten maar daarnaast ook mijn familie en vriendinnen gemist. Het zijn vooral de feestdagen en verjaardagen waar je met z’n allen bij elkaar ben en hoewel de familie van Mitchell echt onwijs lief is denk ik toch ook aan Nederland.

Ook is gister één van onze zwerf puppies aangereden en overleden. Het verbaasde me die dag al dat ik hem nog niet kwispelend en piepend voor ons hek had zien staan, zodra hij mijn stem hoorde of onze auto aan zag aankomen of het hek hoorde stond hij er al. Zijn naam was Vlinder en ik hoop dat hij vliegt naar een betere plaats. Ik heb er al om gehuild en stiekem nu weer. Eigenlijk zijn beide puppies van de buren die niet goed voor ze zorgen. Ik heb ze altijd gebaad, hun teken weg gehaald en ze eten gegeven. Nu ligt Vlinder al 2 dagen aan de overkant van mijn huis langs de weg en dat voelt voor mij niet alsof het zo hoort. Sad. Het is moeilijk je niet aan die diertjes te hechten.

Kussssssss