Salsa..

Bon Nochi,

Een rustig weekje heb ik achter de rug en ben nu een lekker kopje Latte Amaretto aan het zetten met mijn fluitketeltje. Het fluiten moet ik er alleen even bij denken.

Op mijn werk heb ik het nog steeds ontzettend naar mijn zin. Inmiddels heb ik op de afdeling beveiliging, facilitair en bij de technische dienst mijn interviews al bijna afgerond en ben ik deze week ook al begonnen bij de nautische dienst. Daarvoor mocht ik een kijkje nemen in de hoge toren boven het hoofdkantoor waar je het hele terrein kunt overzien. Deze week hebben we ook een nieuwe containerkraan ontvangen. Dit is een hele belangrijke investering aangezien bijna alles hier geïmporteerd moet worden. Er was heel veel pers bij en naast de belangstelling voor de kraan was er ook een toerist die mij even in de loep nam. Eerst even drie keer achter me gekeken, HUH. Maar toen hij zijn duim omhoog stak bleek het toch echt om mij te gaan. Toen gaf ik me daar toch even een blik. Daar zal menig kijker de kriebels van krijgen.

Iets wat ook menig mens de kriebels zou kunnen geven is de overheerlijke maaltijd die ik met de meisjes laatst gegeten heb. Een week keer ik er al naar uit. Boerenkool met Unox worst. Genieten.

Een andere leuke ontwikkeling heeft te maken met mijn dans. In een ver verleden heb ik veel aan salsa dansen gedaan, doch weet ik nog vrij weinig van de sprankelende pasjes die ik toen maakte. Het is tijd voor een refreshment course. En wel afgelopen dinsdag. Wat een moeite heb ik gedaan om een danspartner te regelen. Die Hollandse mannen van Blue Village zijn allemaal niet zo dapper als het gaat over dansen. Van te grote voeten tot stijve heupen, ik heb het allemaal voorbij horen komen. Na veel overwegen heb ik toch Erik zover gekregen om met mij een salsacursus van 6 lessen á anderhalf uur te doen.

Toen we die avond aankwamen bij de Paddock was het op vier leraren na nog verdacht rustig. Nou dat is mooi, kom je dan met je goeie gevoel. Blijkbaar waren we nog net even te vroeg want even later kwam daar, als een roedel stokstaarten, een groep van een stuk of 12 meiden. En het frappante was dat niemand er over na had gedacht om een danspartner mee te nemen. Oké, dat was een ‘ik trek lichtelijk mijn wenkbrauw op van verbazing’ momentje. Hier had Aruba Salsa en zeker Sam, niet op gerekend. POTSJANDORIE nu moet ik mijn danspartner nog delen ook. Besloten is om de eerste les uit te stellen naar volgende week en alleen een kleine workshop te doen waar men zonder partner de pasjes oefent. Waren dat nu net de pasjes die ik allemaal al kon. Wel leuk was dat de dansleraar even met mij apart ging dansen om te kijken hoeveel ik nog wist van al die jaren geleden. En ik moet eerlijk bekennen dat het nog aardig ging ook!

De dag na mijn salsa workshop, laten we zeggen, gisteren. Ben ik met Linda naar de videotheek geweest. De internetverbinding, zoals enkele van jullie al gemerkt hebben, is niet zo snel als in Nederland. Dus films downloaden is hier een kleiner probleem als in Nederland. Ons idee was om even wat filmposters te gaan kopen om deze vervolgens op onze kamer te hangen. Is het niet dat alle bekende posters al weer weg waren. Toch heb ik James Bond weten te bemachtigen, lichtelijk verkleurd door de zon, maar ik heb hem.

Liefs Sam